Իմաստությունն աշխատանքում. հարցազրույց Չիպ Քոնլիի հետ

Մենք ուրախ ենք ողջունելու Չիպ Քոնլիին, որը կիսվում է իմաստության և աշխատանքի փոխհարաբերությունների վերաբերյալ իր մտքերով և պատմում, թե ինչպես Airbnb հյուրընկալող համայնքն իրեն օգնեց կերտել իր կարիերան։ Հյուրընկալության ոլորտի ձեռներեց, Airbnb-ի ռազմավարական խորհրդատու, գրող և հյուրընկալողների պաշտպան Չիպի ներդրումն այս հյուրընկալող համայնքում ունի խոր արմատներ և երկարաժամկետ ազդեցություն։ Նրա Wisdom@Work: The Making of a Modern Elde խորագրով նոր գիրքը խոստանում է վերաիմաստավորել մեծանալու գաղափարը՝ այն դիտարկելով որպես գիտելիքներով կիսվելու և կրկին ուսանող դառնալու հնարավորություն։

Հ. Դուք երկար տարիներ եք ներդրել հյուրընկալության և Airbnb հյուրընկալող համայնքի մեջ։ Ինչպե՞ս է այդ աշխատանքը ոգեշնչել այն իմաստությունը, որով կիսվում եք ձեր նոր գրքում։
Չիպ Քոնլի. «Նախևառաջ, ես կարոտում եմ մեր հյուրընկալողների համայնքը։ Ընկերությունում պաշտոն զբաղեցնելու չորս տարիների ընթացքում ես սիրում էի շրջել աշխարհով մեկ՝ սովորելով մեր հյուրընկալողներից։ Մի հին ասացվածք կա՝ «Խելոքը խոսում է, իմաստունը՝ լսում», և ես տեսա, որ մեր հյուրընկալող համայնքը թեև հմուտ ունկնդիր է, բայց և ուշագրավ ներդրումներ է անում որպես համայնք։ «Ամբոխի իմաստությունը» (մեր հյուրընկալողների համաշխարհային համայնքը) ինձ բավականաչափ դաստիարակեց, և հուսով եմ, որ նրանք իմ նոր գրքում կգտնեն իրենց տեսակետների մի մասը։ Գիրքը բացատրում է, թե ինչու պետք է իմաստությունը գնահատվի մի աշխարհում, որտեղ ավելի ու ավելի է գերակշռում տեխնոլոգիան»։

Հ. Ի՞նչ կարող են հյուրընկալողները սովորել իմաստության հանդեպ ձեր մոտեցումից։
Քոնլի. «Ընկերությունում իմ հինգուկես տարվա աշխատանքի ընթացքում (վերջին մեկուկես տարին՝ որպես խորհրդատու) ես կրկնակի մեծ եմ եղել Airbnb-ի աշխատակիցների միջին տարիքից։ Ես արել եմ ամեն ինչ, որպեսզի օրինակ լինեմ մեր հյուրընկալող համայնքի և հատկապես նրանց համար, ովքեր մի փոքր ավելի մեծ են։ Բրայանն ու նրա ընկերության համահիմնադիրները իսկապես գնահատում են, որ 50 և բարձր տարիքի հյուրընկալողներն ամենաբարձր գնահատականներն են ստանում ցանկացած Airbnb հյուրից։ Դա կարող է լինել մի քանի պատճառով։ Նրանք ավելի շատ ժամանակ ունեն՝ կենտրոնանալու հյուրընկալման հմտությունների վրա, նրանց հուզական ինտելեկտը (լավ հյուրընկալողների հիմնական հատկանիշը) աճում է տարիքի հետ, և, միգուցե, նրանք ստանձնում են ավելի երկարաժամկետ հանձառություն՝ ընկալելով հյուրընկալությունը որպես կենսաթոշակային եկամուտ ստեղծելու միջոց։ Չեմ կարծում, որ որևէ տարիքային խումբ իմաստության մենաշնորհ ունի, բայց դա որակ է, որը կարելի է ժամանակի ընթացքում զարգացնել և կիրառել»։

Հ. Փոխվե՞լ է արդյոք հյուրընկալության ըմբռնումը ձեր երիտասարդության տարիներից ի վեր։
Քոնլի. «Երբ մոտ 25 տարեկանում (1987 թ.) հիմնեցի Joie de Vivre Hospitality ընկերությունը, այն բուտիկ-հյուրանոցների առաջին ընկերություններից մեկն էր ԱՄՆ-ում։ Մենք ապացուցում էինք, որ մեծ թվով ճանապարհորդներ փնտրում են անհատականացված, տեղայնացված մոտեցում հյուրընկալության մեջ։ Հետաքրքիր է, որ մեր ընդունարանի աշխատակիցներին սկսեցինք կոչել ոչ թե «գործավար», այլ «հյուրընկալող», ուստի հյուրընկալման գաղափարը գլխումս էր արդեն 32 տարի։ 24 տարվա ընթացքում, մինչ ես այդ ընկերության գործադիր տնօրենն էի, մենք ստեղծեցինք 52 բուտիկ-հյուրանոց, և պարզ դարձավ, որ համաշխարհային մեծ ցանցերն ուզում են նմանվել բուտիկ-հյուրանոցների (ավելի շատ ուշադրություն դարձնելով դիզայնին, ավելի լավ ռեստորաններ և բարեր ունենալով, ավելի շատ կենտրոնանալով տեղական փորձի վրա և այլն)։ Երբ որպես համաշխարհային հյուրընկալության և ռազմավարության բաժնի ղեկավար միացա Airbnb-ին, տեսա, որ տների համատեղ օգտագործման այս նոր ալիքը բուտիկ-հյուրանոցների նորարարության շարունակությունն է, քանի որ տեխնոլոգիան թույլ տվեց Airbnb-ին վերցնել այս տեղայնացված հյուրընկալության մոտեցումը և այն դարձնել համաշխարհային մասշտաբի։ Երբ Բրայան Չեսկին հինգուկես տարի առաջ ինձ առաջարկեց միանալ ընկերությանը, նա հարցրեց. «Ինչպե՞ս կցանկանայիք ժողովրդավարացնել հյուրընկալությունը»։ Եվ ես կարծում եմ, որ հենց դա է հաջողվել Airbnb-ին և մեր զարմանահրաշ հյուրընկալող համայնքին»։

Հ. Ո՞րն է այն ամենակարևոր խորհուրդը, որ կտայիք սկսնակ հյուրընկալողին։
Քոնլի. «Ամբողջ աշխարհով մեկ մեր լավագույն հյուրընկալողներին միավորող ընդհանուր բնութագիրը շատ կազմակերպված, ջերմ և կարեկցող լինելն է։ Դրանք տարբեր որակներ են, և որոշ հյուրընկալողներ գուցե մի հարցում ավելի լավը լինեն, քան մյուսում, բայց նրանք, ովքեր կարող են տիրապետել բոլորին էլ (երբեմն այդ որակները համատեղում է ամուսնական զույգը), շատ հաջողակ կլինեն»։

Հ. Ի՞նչ պլաններ ունեք, Չիպ։ Ի՞նչ եք ուզում անել հաջորդիվ։
Քոնլի. «Ես շարունակում եմ մնալ Բրայանի և նրա ղեկավար թիմի ռազմավարական խորհրդատուն։ Wisdom@Work (թարգմ.՝ «Իմաստությունն աշխատանքում») գիրքը գրելու ընթացքն օգնեց ինձ տեսնել, թե միջին և ավելի մեծ տարիքի որքան շատ մարդ կա, որ ուզում է վերաիմաստավորել իր կյանքն ու կարիերան, և որքան քիչ ռեսուրսներ ունենք այդ մարդկանց աջակցելու համար։ Այդ իսկ պատճառով ստեղծել եմ աշխարհում միջին տարիքի մարդկանց համար առաջին իմաստության դպրոցը՝ Մեծահասակների ժամանակակից ակադեմիան, որը սովորողներին տալիս է անհրաժեշտ վայր և ռեսուրսներ՝ կյանքի փորձը վերաձևակերպելու համար։ Դա ծովափնյա ճամբար է, որը գտնվում է Մեքսիկայի Կալիֆոռնիա թերակղզու հարավում՝ Կաբո Սան Լուկաս քաղաքից մեկ ժամ դեպի հյուսիս հեռավորության վրա, այնպես որ վերադարձել եմ հյուրընկալության բիզնեսի ոլորտ։ Մեզ միանում են մարդիկ ամբողջ աշխարհից»։

Չիպի գրքի և Մեծահասակների ժամանակակից ակադեմիայի մասին ավելին կարդալու համար այցելեք նրա կայքը։

Այս հոդվածում պարունակվող տեղեկությունները կարող են փոխված լինել հրապարակումից հետո։