Ես մի դժոխային կենվոր ունեի։ Իսկապես հաճելի տղա էր, բայց նրա հետ ապրելը մղձավանջ էր։ Նրա մեկնելուց հետո ընկերս խորհուրդ տվեց Airbnb-ն, և ես որոշեցի ռիսկի դիմել։

Երբեք չեմ մոռանա, թե ինչպես եմ առաջին հյուրի ժամանումից առաջ մտածել․ «Այս ի՞նչ եմ անում։ Միգուցե կացնով մարդասպանի եմ թողնում իմ տուն»։ Հյուրս մի շատ գեղեցիկ տղա էր Բոստոնից, ով, ի դեպ, հենակներով էր քայլում։ Նա ինձ համար լավ հիշեցում էր, որ միշտ պետք է հետևես երազանքիդ։

Հնարավորինս շատ տեղեկություններ եմ հավաքում թաղամասի վերաբերյալ, հոգում եմ, որ ամեն ինչ լինի մաքուր և կոկիկ, ուշադրություն եմ դարձնում մանրուքներին, օրինակ՝ բավականաչափ զուգարանի թուղթ ունենալուն, որովհետև զարմացել եմ, թե քանի հյուր է խուճապի մատնվում դրա բացակայության ժամանակ։

Շատ բան չի փոխվել, որովհետև ես հնարավորինս համապատասխանեցնում եմ Airbnb-ն սեփական ապրելակերպիս հետ, և երբ ընդմիջման կարիք եմ ունենում, անհրաժեշտ օրերը հեշտությամբ փակում եմ իմ օրացույցում։

Երբ հյուրերն ինձ հրավիրում են ճաշի։

Օ՜հ, անկասկած։ Airbnb-ին միանալու պատճառներից մեկը հենց դա էր։ Ես գիտեմ, որ եթե ինչ-որ բան վնասվի, կամ խնդիրներ առաջանան, կարող եմ հույս դնել ապահովագրության վրա։ Ես մի հայտնի երգչի պաստառ ունեմ, որն ինձ համար շատ թանկ է, այն ինձ մոտ է 37 տարուց ի վեր։ Եթե պաստառը վնասվի, ես շատ կնեղվեմ։ Ինձ մխիթարում է այն, որ նման դեպքերում գործում է Երաշխիք տանտերերի համար։

Իմ հայտարարությունն ընտրվել է Airbnb-ի գովազդում հայտնվելու համար։ Ուռա՜